Terapia rodzin jest sposobem na poradzenie sobie z problemami w rodzinie.
Ten rodzaj terapii będzie pomocny, jeśli:
- nie możecie się ze sobą porozumieć,
- Wasze dziecko cierpi na zaburzenie psychiczne (np. anoreksję, depresję, nerwicę itp.),
- wciąż borykacie się z trudnościami wychowawczymi,
- w Waszej rodzinie dominują konflikty,
- czujecie, że macie ze sobą coraz mniej wspólnego.
Podczas sesji terapeutycznych toczy się rozmowa, w której każdy członek rodziny ma możliwość się wypowiedzieć tak, aby w efekcie pojawiło się lepsze wzajemne zrozumienie oraz sprawniejsza komunikacja.
Zgodnie z podstawowym założeniem terapii rodzin, pacjentem jest cała rodzina, a nie tylko jedna osoba, ta „z objawami”, dlatego w terapii powinni uczestniczyć wszyscy członkowie rodziny. Każdy, czy to dorosły, czy dziecko, jest traktowany w równorzędny sposób, ponieważ uczestnicząc we wspólnym życiu, każdy ma na nie wpływ i je kształtuje. Każdy też ma prawo do własnej perspektywy i przeżywania tego, co dzieje się w rodzinie, na swój sposób. Dlatego nie można mówić tu o „dobrych” i „złych”, „winnych” i „niewinnych”, a problem jest spostrzegany jako efekt wzajemnych relacji i zależności.
Sesje odbywają się zazwyczaj raz lub dwa razy na miesiąc. Tę formę psychoterapii stosuje się najczęściej w przypadku szeroko rozumianych „problemów z dziećmi”, często równolegle z terapią indywidualną dziecka (aczkolwiek nie jest to regułą).